Η Λάρα δεν τον κοίταξε στα μάτια. Η Μίρα τα κοίταξε. Και η έκφρασή της ήταν καθαρός θυμός. “Τι συμβαίνει με σένα;” ξεσπάθωσε πριν προλάβει να μιλήσει. “Καταλαβαίνεις καν τι έκανες;” Ο Έβαν ανοιγόκλεισε τα μάτια, εμβρόντητος. “Εγώ… δεν ξέρω για τι πράγμα μιλάς. Απλά θέλω να ξέρω αν η Λάρα είναι καλά-“
“Μην τολμήσεις να προσποιηθείς”, ανταπέδωσε η Μίρα. “Εμφανίστηκε στην πόρτα μου τρέμοντας τόσο πολύ που δεν μπορούσε να αναπνεύσει. Νόμιζε ότι κάποιος μπήκε στο σπίτι σου” Η φωνή της έσπασε. “Νόμιζε ότι μπορεί να ήταν ο πατέρας μας -το ήξερες αυτό Το ήξερες ότι αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε;”