“Εσύ έκανες αυτόν τον θόρυβο;” ρώτησε. “Άνοιξες την πόρτα και κρύφτηκες για να με τρομάξεις Εσύ το έκανες αυτό;” Κατάπιε. “Λάρα… υποτίθεται ότι ήταν ένα αστείο. Δεν εννοούσα…” Ανατρίχιασε στη λέξη αστείο.
“Νόμιζα ότι ήταν αυτός”, είπε, πιέζοντας ένα χέρι στο στομάχι της σαν να σταθεροποιούσε τον εαυτό της. “Άκουσα την πόρτα, το τρίξιμο, τα βήματα… και το σώμα μου απλώς αντέδρασε. Δεν μπορούσα καν να σκεφτώ. Περίμενα συνέχεια να μπει κάποιος μέσα”