Ο κισσός σκαρφάλωνε στους τοίχους του, τα βατράχια έκαναν πλατσουρίσματα στη λιμνούλα και οι παρήγοροι εσωτερικοί χώροι, ένα ζεστό καταφύγιο για τη νέα τους οικογένεια. Η καρδιά της Μελίσα φούσκωσε από αγάπη και ευγνωμοσύνη. Γύρισε προς τον Πολ, με τα μάτια της να λάμπουν από δάκρυα χαράς.
“Είναι πανέμορφο, Πολ. Είναι όλα όσα ονειρεύτηκα” Αναφώνησε η Μελίσα. Ο Πολ τύλιξε τα χέρια του γύρω της, κρατώντας την σφιχτά. “Χαίρομαι τόσο πολύ που σου αρέσει. Αυτό είναι το σπίτι μας τώρα, όπου θα μεγαλώσουμε το παιδί μας και θα δημιουργήσουμε νέες αναμνήσεις”