Καθώς στέκονταν μαζί, με τον ήλιο να φιλτράρεται μέσα από τα δέντρα, η Μελίσα ένιωσε μια βαθιά αίσθηση γαλήνης και ελπίδας. Το μέλλον, που κάποτε ήταν θολό από αμφιβολίες και φόβο, τώρα φαινόταν φωτεινό και γεμάτο υποσχέσεις.
Με τον Πολ στο πλευρό της και το μωρό τους καθ’ οδόν, ήξερε ότι μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τα πάντα μαζί. Το εξοχικό ήταν κάτι περισσότερο από ένα απλό σπίτι- ήταν ένα σύμβολο της αγάπης και της δέσμευσής τους και ένα νέο ξεκίνημα για την οικογένειά τους.