Η απογοήτευση διαπέρασε τον Κέβιν. Η υπομονή του είχε ήδη εξαντληθεί, και τώρα η δυσπιστία και η αγανάκτηση τον κατέκλυζαν κατά κύματα. Γύρισε μακριά, κουνώντας το κεφάλι του, με την καρδιά του να χτυπάει δυνατά από ένα μείγμα θυμού και αδυναμίας.
Η κατάσταση είχε ξεφύγει τελείως από τον έλεγχό του, χωρίς να μπορεί να επιλύσει το χάος που ξετυλίγονταν μπροστά του. Φτάνει πια. Η υπομονή του Κέβιν είχε εξαντληθεί.