Όταν η αεροσυνοδός επέστρεψε με ένα παγωμένο φλιτζάνι νερό, ο Κέβιν την ευχαρίστησε και πήρε προσεκτικά το φλιτζάνι, νιώθοντας την παγωνιά να διαχέεται μέσα από το πλαστικό. Έριξε διακριτικά μερικές σταγόνες νερού από το κύπελλο στο χέρι του.
Η συμπύκνωση σχημάτισε μικροσκοπικές χάντρες που γλίστρησαν στα δάχτυλά του, σηματοδοτώντας ότι είχε έρθει η ώρα να εκτελέσει το σχέδιό του. Παίρνοντας μια βαθιά ανάσα, ο Κέβιν προετοιμάστηκε. Τοποθέτησε το κύπελλο με υπολογισμένη ακρίβεια, στοχεύοντάς το στη γενική κατεύθυνση του καθίσματος του αγοριού.