Το μυαλό του Κέβιν έτρεχε, αλλά ανάγκασε τον εαυτό του να παραμείνει ήρεμος. Ο φόβος του αγοριού υποδήλωνε κάτι σοβαρό. Αρπάζοντας το ίδιο σημειωματάριο που του πρόσφερε νωρίτερα, έγραψε ένα σημείωμα: Συμβαίνει κάτι Το δίπλωσε προσεκτικά και το έβαλε ανάμεσα στα καθίσματα, ελπίζοντας ότι το αγόρι θα το έβλεπε.
Ο χρόνος έμοιαζε να τεντώνεται καθώς ο Κέβιν περίμενε, με την αγωνία του να αυξάνεται. Είχε παρερμηνεύσει τον φόβο του αγοριού Μήπως το παιδί ήταν απλώς ανήσυχο Η καρδιά του χτυπούσε δυνατά καθώς η σιωπή γύρω του έμοιαζε να ενισχύει την αυξανόμενη ανησυχία του.