Έστρεψε τον φακό του προς τα κάτω. Η δέσμη εξαφανίστηκε πριν καν φτάσει στον πυθμένα. Ο μετρητής του έδειχνε ογδόντα πόδια, μετά ενενήντα, και ακόμα δεν υπήρχε τίποτα άλλο παρά μόνο σκοτάδι. Ο Έντουιν αιωρούνταν δίπλα του, με σταθερή αναπνοή και τα μάτια καρφωμένα στην αλυσίδα.
Ο Ελάιας τους έκανε νόημα να γυρίσουν πίσω, αλλά ο Έντουιν έδειξε προς την άβυσσο. Η αλυσίδα δεν έπεφτε απλώς, αλλά καμπυλωνόταν ελαφρά, γέρνοντας προς ένα σκοτεινό άνοιγμα λαξευμένο στο βράχο από κάτω. Μια σπηλιά. Ο Ελάιας ένιωσε το στομάχι του να συστρέφεται.