Μετά το τηλεφώνημα της Έλεν στον ντετέκτιβ, ήρθε το δεύτερο email της Ρέιτσελ: Αν υπάρχει έστω και μια πιθανότητα, έρχομαι. Ο ντετέκτιβ μου τηλεφώνησε. Είπε ότι μπορεί να είναι ο αδελφός μου. Οι λέξεις είχαν ένα βάρος που έκανε την Έλεν να καθίσει πίσω στην καρέκλα της. Κάπου, μια έρευνα που κάποτε είχε τελειώσει πριν από χρόνια, ξεκινούσε αθόρυβα ξανά.
Εκείνη τη νύχτα, η Έλεν δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Το όνομα του Κέιλεμπ Γουόρντ αντηχούσε στις σκέψεις της, βαρύ από τις ανολοκλήρωτες υποθέσεις. Κοίταξε έξω τα φώτα της πόλης που έλαμπαν σαν απαλά κάρβουνα και αναρωτήθηκε τι θα σήμαινε για έναν άνθρωπο να ξυπνήσει σε έναν κόσμο που όχι μόνο είχε προχωρήσει, αλλά είχε χτίσει νέες ζωές πάνω από τα μέρη που κάποτε μελετούσε.