Περνούσε καλά, γελούσε και αστειευόταν με τα άλλα παιδιά, παραμερίζοντας τις ανησυχίες για τον πατέρα του και τις ανησυχητικές σκέψεις για το υπόστεγο. Για μια στιγμή, όλα έμοιαζαν φυσιολογικά. Η μυρωδιά του φρέσκου χόρτου, ο ήχος του ρόπαλου που χτυπούσε τη μπάλα – είχε ηρεμήσει.
Αλλά τότε, συνέβη. Ένας από τους φίλους του πέταξε την μπάλα πολύ δυνατά, στέλνοντάς την να πλεύσει πάνω από τον φράχτη, κατευθείαν προς την αυλή του υπόστεγου. Όλοι σταμάτησαν, τα πρόσωπά τους χλώμιασαν καθώς είδαν πού προσγειώθηκε η μπάλα. Αμέσως, τα παιδιά διασκορπίστηκαν, όλα έτρεξαν μακριά σαν να είχε πέσει η μπάλα σε λάκκο με δηλητήριο.