Στο τέλος, οι ονειροπαγίδες της ηλικιωμένης γυναίκας βρήκαν επίσης ένα νέο σπίτι. Η ιστορία της και η δεξιοτεχνία της διαδόθηκαν και σύντομα μπόρεσε να πουλάει τις δημιουργίες της στους ανθρώπους της γειτονιάς. Με τη φήμη της να έχει καθαρίσει, δεν την φοβόντουσαν πλέον. Επιτέλους την έβλεπαν γι’ αυτό που πραγματικά ήταν – μια γυναίκα, μόνη της, που προσπαθούσε να κάνει το καλύτερο δυνατό.
Η γενναιότητα και η ενσυναίσθηση του Τζέιμς είχαν αλλάξει εντελώς τη ζωή της παρεξηγημένης ηλικιωμένης γυναίκας. Μέσα από την προθυμία του να ακούσει και να βοηθήσει, όχι μόνο άλλαξε τη ζωή της, αλλά έδωσε και στη γειτονιά ένα πολύτιμο μάθημα για τη συμπόνια, την κατανόηση και το να μην κρίνει τους άλλους με βάση αυτό που φαίνονται. Ήταν ένα ευτυχές τέλος, ένα τέλος που θα του έμενε για πάντα.