Παρά τις αμφιβολίες τους, η Χάνα ήταν αποφασισμένη. “Θα είμαι προσεκτική”, υποσχέθηκε, κινούμενη αργά αλλά με αυτοπεποίθηση προς την αρκούδα πάντα. Οι αξιωματικοί, ακόμα διστακτικοί, αποφάσισαν να μείνουν πίσω και να την παρακολουθούν στενά.
Η Χάνα ακολούθησε την αρκούδα πάντα καθώς την οδηγούσε στους διαδρόμους του νοσοκομείου. Τα λαμπερά φώτα από πάνω βούιζαν απαλά, δημιουργώντας σκιές που κινούνταν στους τοίχους. Το αρκουδάκι πάντα περπατούσε με σκοπό, σαν να ήξερε ακριβώς πού πήγαινε. Η Χάνα ένιωσε την καρδιά της να χτυπάει γρήγορα, οδηγούμενη από ενθουσιασμό και περιέργεια.