Συγκεντρώνοντας κάθε ίχνος θάρρους, ο Τζέισον πήρε μια βαθιά ανάσα και μπήκε προσεκτικά στο εσωτερικό του σπιτιού. Τα αθλητικά του παπούτσια δεν έκαναν σχεδόν καθόλου θόρυβο στο γυαλισμένο ξύλινο πάτωμα. Ακριβώς μπροστά του βρισκόταν το σαλόνι, και η πηγή του θρόμβου, που τώρα γινόταν όλο και πιο δυνατός, τον τράβηξε προς τα εκεί.
Καθώς πλησίαζε, η καρδιά του χτυπούσε στο στήθος του, με το ρυθμικό χτύπημα να πνίγει σχεδόν όλους τους άλλους ήχους. Στο αμυδρά φωτισμένο δωμάτιο, μια σκιώδης φιγούρα ήρθε στη θέα του, σκυμμένη και ψαχουλεύοντας τα συρτάρια. Η αρχική του σκέψη ήταν ότι επρόκειτο για κλέφτη, αλλά καθώς στραβοκοίταξε στο αμυδρό φως, διέκρινε μια οικεία σιλουέτα – μια γυναίκα. Και τότε, με μια ξαφνική, ανατριχιαστική συνειδητοποίηση, ήξερε ακριβώς ποια ήταν…