Το ρακούν πετάχτηκε με απίστευτη ευελιξία, πλέκοντας ανάμεσα σε βρύα και βυθισμένες ρίζες. Οι μανιασμένες κραυγές του Μάρκους για τη Λούνα έμειναν αναπάντητες. Η σύγχυσή του τον κυρίευσε, οι σκέψεις του έκαναν κύκλους. Πεινούσε το ρακούν ή έπαιζε κάτι πιο παράξενο Παραμέρισε αυτές τις ερωτήσεις, εστιάζοντας αποκλειστικά στη διάσωση της Λούνα.
Τα δαιδαλώδη μονοπάτια του Φένγουντ έμοιαζαν αποφασισμένα να τον νικήσουν, μπλέκονταν μεταξύ τους μέχρι που κάθε κατεύθυνση έμοιαζε ίδια. Δύο φορές σκόνταψε, παραλίγο να πέσει με το κεφάλι στο στάσιμο νερό. Ωστόσο, το ρακούν παρέμενε ακριβώς εκτός εμβέλειας, με το μονοπάτι του τρομακτικά σκόπιμο. Ο Μάρκους συνέχισε, τροφοδοτούμενος από πανικόβλητη αφοσίωση στη Λούνα.