Καθώς ξημέρωνε πάνω από τον ορίζοντα του Φένγουντ, η μικρή ομάδα πήρε το δρόμο της επιστροφής. Ο Μάρκους μετέφερε τη Λούνα στο φορτηγό του κ. Τόμσον, το κουτάβι ήταν εξαντλημένο αλλά ασφαλές. Στη διαδρομή πέρασαν από ηλιόλουστες καλαμιές και ακίνητα νερά, που έμοιαζαν απατηλά ειρηνικά μετά το χάος της νύχτας.
Τελικά, ο Μάρκους στάθηκε στις παρυφές του υγροβιότοπου, με την καρδιά του να χτυπάει από ανακούφιση και όχι από φόβο. Οι αξιωματικοί τον ευχαρίστησαν για τη συνεργασία του, υποσχόμενοι να κρατήσουν επαφή. Ο κ. Τόμσον τους αποχαιρέτησε θερμά, με ένα σύντομο νεύμα που μιλούσε για τον σεβασμό που σφυρηλατήθηκε μέσα από τις αντιξοότητες.