Ο Τζέιμι έβαλε ένα τρεμάμενο γέλιο. “Μην ανησυχείς. Έχω ένα καλό προαίσθημα” Κανείς από τους δύο δεν πρόσεξε την τρεμούλα της κίνησης μακριά στον ορίζοντα – δύο μαύρες κηλίδες ενάντια στο τρεμάμενο γαλάζιο. Το υδροπλάνο παρασύρθηκε απαλά πάνω στην επιφάνεια της θάλασσας, με τις μηχανές του να δουλεύουν στο ρελαντί όσο χρειαζόταν για να κρατάει τη μύτη του στραμμένη προς τα ανατολικά.
Μέσα στο πιλοτήριο, ο Τζέιμι έπαιζε με το GPS, προσπαθώντας να υπολογίσει πόσο μακριά θα μπορούσαν να τους μεταφέρουν τα ρεύματα πριν φτάσει βοήθεια. Στην καμπίνα επικρατούσε ησυχία, εκτός από το περιστασιακό τρίξιμο του μετάλλου και το απαλό βουητό των ασυρμάτων.