Η σιωπή ήταν χειρότερη από τον θόρυβο. Τότε ακούστηκε ο ήχος από κάτι που λύγιζε. Στη συνέχεια, ένας απότομος κρότος. Ο Τζέιμι έκανε ένα βήμα πίσω. “Αυτή η πόρτα δεν πρόκειται να αντέξει” Ο Νόα έγνεψε μια φορά, με τα μάτια στραμμένα στην πόρτα της καμπίνας. “Ετοιμαστείτε”
Η κλειδαριά υποχώρησε με έναν μεταλλικό κρότο και η πόρτα του πιλοτηρίου άνοιξε. Τρεις άνδρες εισέβαλαν. Τα βρεγμένα ρούχα κολλούσαν στο δέρμα τους. Τα πρόσωπά τους ήταν ως επί το πλείστον καλυμμένα -κασκόλ, κουκούλες, ακόμα και γυαλιά ηλίου- αν και ο ένας από αυτούς είχε ένα χαμόγελο που δεν έφτανε μέχρι τα μάτια του.