Ο Νώε ρύθμισε τα πτερύγια, ξεκινώντας την κάθοδο. “Πρέπει να χτυπήσουμε την επιφάνεια του νερού. Με τη μύτη προς τα πάνω. Ούτε γωνία, ούτε βύθιση, αλλιώς θα γυρίσουμε και θα διαλυθούμε” Ο Τζέιμι δεν απάντησε. Απλώς έπιασε τα πλαϊνά του καθίσματός του, με σφιγμένο το σαγόνι του.
Ο ωκεανός κάτω φαινόταν απατηλά ήρεμος, αλλά και οι δύο πιλότοι ήξεραν καλύτερα. Ένα λάθος άγγιγμα -πολύ νωρίς, πολύ απότομο- και το υδροπλάνο θα μπορούσε να διαλυθεί κατά την πρόσκρουση. Το μέταλλο θα γκρεμιζόταν. Οι γραμμές καυσίμων θα έσπαγαν. Δεν θα υπήρχε δεύτερη ευκαιρία.