Ο Κούπερ στράφηκε προς την έδρα. “Ήταν κάποιος στο χρηματοκιβώτιο”, είπε μεταφράζοντας τη χειρονομία. Η δήλωση προσγειώθηκε με ήρεμο βάρος. Η Μέριτ ένιωσε τη διάθεση να αλλάζει ξανά – μικροσκοπικές αλήθειες, προσεκτικά συναρμολογημένες, αποκτούσαν μορφή.
Ο Λόουελ σηκώθηκε, η φωνή του ήταν κοφτή. “Εντιμότατε, οι αναμνήσεις αυτού του παιδιού είναι στην καλύτερη περίπτωση αποσπασματικές. Δεν μπορούμε να χτίσουμε μια υπόθεση από χειρονομίες και εικασίες” Τα λόγια του έφεραν ανυπομονησία, αλλά και αμυντικότητα.