“Όχι διαγραφή”, απάντησε ο Χένσον. “Αλλά να αναστείλει προσωρινά κατά τη διάρκεια της συντήρησης” Η φωνή του δεν κλονίστηκε. Χαμογέλασε ελαφρά, σαν να περίμενε την έγκριση για την ακρίβειά του.
Ο Μέριτ άκουσε χωρίς να κρίνει, αλλά τα γρανάζια πίσω από την ήρεμη έκφρασή του άρχισαν να γυρίζουν. Μια παράκαμψη του συστήματος. Ένα χαμένο ημερολόγιο. Ένα ατύχημα που γεννήθηκε από τη βεβαιότητα κάποιου άλλου.