“Ακούσατε μια φωνή μετά;” Ρώτησε ο Κούπερ. Η Λάιλα χτύπησε μια φορά το κολάρο της Σκάουτ. Το ριτρίβερ γάβγισε απαλά -ένας ήχος, σαφής σαν στίγμα. Η ανάμνηση κρεμόταν ανάμεσά τους, πιο αξιόπιστη από την ομιλία.
“Είδες τι άφησαν πίσω τους;” Ο τόνος του Κούπερ ήταν σχεδόν ψίθυρος. Η Λάιλα δίστασε, μετά έσκυψε να αγγίξει το τρίχωμα του σκύλου. Ο Σκάουτ στάθηκε όρθιος, με τη μύτη του να σηκώνεται προς το κουτί με τα αποδεικτικά στοιχεία, με τους μύες σφιγμένους από την αναγνώριση.