“Για την ιστορία”, είπε ο Μέριτ, με σταθερή φωνή, “ήσασταν στο κτίριο πριν από τη φωτιά;”
“Για λίγο”, απάντησε ο Χένσον. “Έκανα έναν έλεγχο των συστημάτων νωρίτερα εκείνο το βράδυ”
“Στις εννέα και σαράντα τρία;” Ο Μέριτ ρώτησε ήρεμα. Η ερώτηση έπεσε σαν χτύπημα σφυριού. Η σιωπή του απάντησε. Όχι άρνηση – απλώς απουσία, το είδος που σπάνια γεμίζει τις ενοχές.