Η αστυνομία συνόδευσε τον φυλακισμένο με χειροπέδες σε ένα περιπολικό, με τις κάμερες να αναβοσβήνουν σε κάθε βήμα. “Είναι αυτό μέρος σχεδίου απόδρασης;” φώναξε ένας δημοσιογράφος. “Πόσοι άλλοι είναι εκεί;” πίεσε ένας άλλος. Οι αστυνομικοί τους αγνόησαν, αλλά τα σφιγμένα σαγόνια και οι κοφτές κινήσεις τους μιλούσαν πιο δυνατά από οποιαδήποτε επίσημη δήλωση.
Ο Ντάνιελ προσπάθησε να περάσει το πλήθος, αλλά τα μικρόφωνα τον έσπρωχναν σαν λόγχες. “Κύριε, πώς αισθάνεστε γνωρίζοντας ότι οι κρατούμενοι έσκαβαν κάτω από το σπίτι σας;” Δεν απάντησε. Δεν μπορούσε. Κάθε ερώτηση έσφιγγε τον κόμπο στο στήθος του. Δεν ήταν μια ιστορία – ήταν ένας σύζυγος, ένας πατέρας.