Ο Νιμπλς μύρισε το πέτρινο μονοπάτι, πετώντας από παγκάκι σε θάμνο, σαν να διάβαζε την ιστορία κάθε ζώου που είχε περάσει από μπροστά του. Ο μπαμπάς του Τζέιμι γέλασε. “Αφήστε τον να εξερευνήσει, αλλά κρατήστε τον κοντά σας” Ο Τζέιμι τύλιξε δύο φορές το λουρί γύρω από τον καρπό του και υποσχέθηκε ότι θα το έκανε.
Σταμάτησαν πρώτα στον ζωολογικό κήπο για χάδια. Οι κατσίκες χάιδευαν το χέρι του Τζέιμι, ενώ ο Νιμπλς γρύλιζε προστατευτικά. “Δεν πειράζει, φιλαράκο”, ψιθύρισε ο Τζέιμι. “Είναι φίλοι” Μια κατσίκα φτερνίστηκε στο πρόσωπο του Νιμπλς, και το κουτάβι πήδηξε στην αγκαλιά του Τζέιμι σαν χαρακτήρας καρτούν. Ο Τζέιμι γέλασε τόσο δυνατά που του έπεσε ο χάρτης του ζωολογικού κήπου.