Η Ελίζ δεν είπε τίποτα. “Πραγματικά δεν ξέρεις τι υπάρχει εκεί πάνω;” ρώτησε. “Όχι.” Εκείνη απάντησε. “Ούτε καν από περιέργεια;” Ρώτησε ο Μάικλ, προσπαθώντας να αποσπάσει κάτι από την Ελίζ. “Φυσικά και είμαι περίεργη”, ξεσπάθωσε εκείνη. “Αλλά μου είπε να μην το ανοίξω”
Ο Μάικλ γέλασε, στεγνά και πικρόχολα. “Και εσύ τον άκουσες. Πάντα το καλό στρατιωτάκι” Πλησίασε πιο κοντά. “Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να βρίσκεσαι εδώ.” Ο Μάικλ έκανε κι αυτός ένα βήμα πιο κοντά: “Έχω κάθε δικαίωμα. Ήταν ο πατέρας μου”