“Σας ευχαριστώ για τις υπηρεσίες σας”, είπε. “Ο αδελφός μου είναι στο Ναυτικό. Ξέρω ότι δεν είναι εύκολο” Ο Τζέικομπ έκανε ένα αμυδρό νεύμα, με το λαιμό του να σφίγγεται. “Ευχαριστώ”, απάντησε, με τη φωνή του να ξεπερνά με δυσκολία τον ψίθυρο. Δεν ήξερε τι άλλο να πει.
Η ευγνωμοσύνη για την υπηρεσία του ήταν πάντα περίπλοκη – ήταν κάτι που δεχόταν αλλά σπάνια βοηθούσε. Όταν το σύνολο αναβόσβησε στην οθόνη, το στομάχι του Τζέικομπ έπεσε. $39.72. Κατάπιε δυνατά, έβγαλε το πορτοφόλι του και έψαξε να βρει τη χρεωστική του κάρτα. Είχε ακριβώς 30,24 δολάρια.