Μέσα, η ουρά προχώρησε μπροστά, το ανυπόμονο ανακάτεμα και οι βουβοί ψίθυροι συνεχίστηκαν σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Αλλά για τον Τζέικομπ, ο κόσμος είχε σταματήσει, αφήνοντάς τον στο πεζοδρόμιο, τρεμάμενο και συντετριμμένο, καθώς το βάρος της αποτυχίας του τον πίεζε πιο πολύ από ποτέ.
Ο πανικός υποχώρησε αργά, αφήνοντας τον Τζέικομπ να τρέμει και να αγκομαχάει για αέρα. Ένιωθε ωμός, εκτεθειμένος, σαν να τον είχε δει όλος ο κόσμος να καταρρέει. Ο άνθρωπος που κάποτε είχε αντιμετωπίσει εμπόλεμες ζώνες με ακλόνητη αποφασιστικότητα, τώρα καθόταν σε ένα κρύο πεζοδρόμιο, αναποδογυρισμένος από την απλή πράξη της αγοράς ψώνιων.