Ο αξιωματικός μπήκε μπροστά, μπλοκάροντας το άνοιγμα της πόρτας. “Δεν μπορεί να μιλάς σοβαρά. Αυτό το πράγμα μπορεί να μας οδηγήσει σε ενέδρα -ή και χειρότερα” Η Μαριάν τον κοίταξε στα μάτια, με τη φωνή της σταθερή. “Αν ήθελε να μας κάνει κακό, θα το είχε κάνει ήδη. Σε παρακαλώ, εμπιστεύσου με”
Ο αξιωματικός δίστασε και τελικά αναστέναξε, κάνοντας στην άκρη. “Θα έρθω μαζί σας, αλλά αν τα πράγματα πάνε στραβά, θα καλέσω ενισχύσεις” Η Μαριάν έγνεψε, με μια αναλαμπή ευγνωμοσύνης να περνάει από το πρόσωπό της. Μαζί, ακολούθησαν τον λύκο μέσα στη νύχτα, με τις πόρτες του παρεκκλησιού να κλείνουν με τρίξιμο πίσω τους.