Πρώτα, επέστρεψε στο νοσοκομείο με το πρόσχημα ενός ραντεβού παρακολούθησης. Καθόταν στους διαδρόμους, προσποιούμενη ότι περίμενε τη σειρά της, ενώ είχε τα μάτια της ανοιχτά για οτιδήποτε ύποπτο. Άκουγε τις σιωπηλές συνομιλίες, παρακολουθούσε τις κινήσεις των νοσοκόμων και των γιατρών με πιο έντονο μάτι.
Ήταν προσεκτικοί, αλλά όχι αρκετά προσεκτικοί. Ένα απόγευμα, εντόπισε τον Δρ Χάρις να μιλάει με έναν ντελιβερά κοντά στην πίσω είσοδο του νοσοκομείου. Αντάλλαξαν κάτι -ένα χαρτοκιβώτιο ίσως- αλλά ο τρόπος που κοιτούσαν γύρω τους νευρικά της προκάλεσε ανατριχίλα.