Η Τζένιφερ τράβηξε μια γρήγορη φωτογραφία από το τηλέφωνό της, αποτυπώνοντας την αλληλεπίδρασή τους από απόσταση. Δεν ήταν πολλά, αλλά ήταν μια αρχή. Η επόμενη κίνησή της ήταν πιο τολμηρή. Είχε καταφέρει να γλιστρήσει απαρατήρητη, καθώς είχε προγραμματίσει την επίσκεψή της αμέσως μετά την αλλαγή βάρδιας.
Ο χώρος ήταν απόκοσμα άδειος και οι διάδρομοι ήταν λουσμένοι στο απαλό φως του φθορισμού. Η καρδιά της χτυπούσε δυνατά καθώς πλησίαζε στην απαγορευμένη πτέρυγα όπου είχε δει τον Δρ Χάρις μέρες νωρίτερα. Αυτή τη φορά, δεν θα έφευγε χωρίς απαντήσεις.