Το θέαμα ήταν σουρεαλιστικό. Το πρόσωπό του, που κάποτε ήταν συγκροτημένο και γεμάτο αυτοπεποίθηση, τώρα φαινόταν κούφιο και ηττημένο. Οι νοσοκόμες που της χαμογελούσαν κατά τη διάρκεια της ανάρρωσής της ανακρίνονταν επίσης, τα μυστικά τους αποκαλύπτονταν για να τα δει ο κόσμος.
Καθώς στεκόταν εκεί, βλέποντας τον Δρ Χάρις να εξαφανίζεται στο πίσω μέρος ενός αστυνομικού αυτοκινήτου, η Τζένιφερ ένιωσε μια παράξενη αίσθηση κλεισίματος. Ο άνθρωπος που κρατούσε νυστέρι πάνω από τη ζωή της έκρυβε μια τερατώδη αλήθεια και εκείνη ήταν εκείνη που την αποκάλυψε.