Βρήκε τον αριθμό του. Για μια σύντομη στιγμή αιωρήθηκε, χωρίς να ξέρει τι να πει. Τότε ο αντίχειράς της πάτησε το Call. Το σήκωσε στο δεύτερο χτύπημα. “Λίζα;” Η φωνή του ήταν ήρεμη και οικεία, αλλά σε εγρήγορση. Εκείνη μπήκε αμέσως μέσα.
“Ντέιβιντ-είμαι η Κόκο. Θα νομίζεις ότι έχω χάσει τα λογικά μου, αλλά σου ορκίζομαι ότι την πήρε ένας αετός. Ακριβώς από την αυλή μου. Το είδα με τα ίδια μου τα μάτια. Απλά… την σήκωσε και πέταξε μακριά” Ο Ντέιβιντ έμεινε σιωπηλός για λίγο.