Αργότερα, ο Ντέιβιντ εξήγησε. “Μερικές φορές, αν ένας αετός που φωλιάζει χάνει το ταίρι του, μπορεί να υιοθετήσει κάτι μικρό και αβοήθητο – το ένστικτο δεν λειτουργεί σωστά. Είναι σπάνιο, αλλά όχι ανήκουστο” Η Λίζα μόλις που τον άκουσε. Ήξερε μόνο ένα πράγμα: η Κοκό ήταν σπίτι.
Πίσω στην πόλη, η ιστορία διαδόθηκε. Οι τοπικές ειδήσεις την έλαβαν. “Κουτάβι που πήρε αετός-βρέθηκε ζωντανό στη φωλιά” Οι άνθρωποι την αποκαλούσαν γενναία. Η Λίζα δεν ένιωθε γενναία. Ένιωθε τυχερή. Ένιωθε και πάλι ολόκληρη. Μια εβδομάδα αργότερα, η Λίζα κορνίζαρε το απόκομμα της εφημερίδας και το κρέμασε στην εξώπορτά της.