Ξαφνικά, μια κίνηση κυμάτισε στην άκρη του νερού. Ένα μοναχικό ρακούν περνούσε, με κάτι να σπαρταράει στα μικροσκοπικά του πόδια. Ο λαιμός του Μάρκους σφίχτηκε καθώς αναγνώρισε τη μικρή μορφή της Λούνα, που τα πόδια της χτυπούσαν απελπισμένα. Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί ένα ρακούν θα άρπαζε ένα κουτάβι. Παρ’ όλα αυτά, το θέαμα τον παρέλυσε με τρόμο.
Η Λούνα κρεμόταν αβοήθητη και το στήθος του Μάρκους σφίχτηκε από φόβο. Τα ρακούν δεν ήταν γνωστό ότι κυνηγούσαν σκύλους, όμως εδώ ήταν η απόδειξη κάποιας τρομακτικής εξαίρεσης. Δεν υπήρχε χρόνος να σκεφτεί- η αδρεναλίνη έσπρωξε τον Μάρκους μπροστά. Χτύπησε μέσα από καλάμια, η λάσπη ρουφούσε τις μπότες του, ο τρόμος διαπερνούσε κάθε νεύρο.