Κάλεσαν τον διευθυντή, πιέζοντας την για απαντήσεις που δεν είχε. Η Τερέζα στεκόταν στη μέση όλων αυτών, με το μυαλό της να σαστίζει. Ένιωθε τα μάτια τους πάνω της – να την κρίνουν, να την κατηγορούν – αλλά δεν μπορούσε να διώξει από το μυαλό της την εικόνα εκείνου του παλλόμενου, λαμπερού ιπτάμενου δίσκου.
Τα επακόλουθα άφησαν την Τερέζα κενή – το μυαλό της θόλωσε από σοκ, φόβο και μια αυξανόμενη αίσθηση σύγχυσης. Αναπαρήγαγε τα γεγονότα ασταμάτητα, αλλά όσο κι αν προσπαθούσε να εξηγήσει την παρατήρηση, κανείς δεν την πίστευε. Ο σκεπτικισμός ήταν ασφυκτικός.